Największe forum LOST - Zagubieni w Polsce

kateee · Wysłany: Sob 19:38, 03 Mar 2007 Temat postu:

...ogólnie to od kiedy zobaczylem Kate. Razz

/cAnnabis+lost=eden:P

Ana Lucia <3

U mnie było to tak. Moja była przyjaciółka oglądała Losta i mi o nim opowiadała, ja mówiłam że to jakieś badziewie Razz

Potem nudziło mi sie (to był czwartek) "latałam" po kaznałach i zatrzymałam się na 1. To była końcówka 1 sezonu. Sciągnęłam pozostałe i potem juz oglądałam i oglądam do dziś.

radek-barbarzynca

Ja obejrzałem pierwsze 2 odcinki. Potem od 8 do końca sezonu, a gdy leciały powtórki każdy odcinek. Wciągnął mnie ten serial, bo 1 sezon był wyśmienity. Jeszcze żaden mnie tak nie zainspirował.

Kina_

Ja LOSTa zaczęłam oglądać dopiero od drugiej serii Sad

Ogołem jakoś nie lubiłam tego serialu, obejrzałam jeden odcinek 1 serii, ale mnie to nie zaciekawiło ... Wolałam oglądać nadawane o tej samej porze "Gotowe na wszystko". Już nie pamiętam dokładnie jak to było, ale kiedy leciała 2 seria Lost zmieniła się pora emisji "Desperate..." czy jakoś tak... Więc tak zaczęłam z tatą oglądać ten serial Smile

Na początku go nie rozumiałam, bo są sobie rozbitkowie na wyspie a tu nagle cywilizacja itd. Ale tata mi wszystko wytłumaczył i tak każdego tygodnia oglądałam Lost nie mogąc doczekać się nastepnych odcinków Very Happy

Kiedy obejrzałam cała 1 serię zakochałam się w tym serialu Very Happy

Adek goku

Mnie od początku kusiło żeby obejrzeć i zobaczyć co to jest za serial. Obejrzałem dwa odcinki i się wkręciłem w Lost Smile

Rafaqio

Anonim

bayzia

Ja tez zaczęłam od tvp Wink

Były wakacje i siostra oglądała, koleżanki jej poleciły bo podobno fajne. Z resztą moja koleżanka z ławki tez to cały czas oglądała no to postanowiłam obejrzeć. Zachęciło mnie też to, że zobaczyłam hobbita Razz

Pamiętam, że zaczęłam od 1x12. Ale tak naprawde wciągnęłam się przy numbers.

Anonim

Ja pamiętam że obejrzałem jeden z pierwszych odcinków i bardzo mi się serial spodobał, ale niestety nie miałem czasu na oglądanie go, widziałem pojedyńcze odcinki (w pamięci utkwił mi 01x08 i 01x19) następnie obejrzałem finał i wkręciłem się na całego. Później w wakacje leciała powtórka 1 sezonu więc obejrzałem cały, później był sezon 2 tv, a kiedy nie mogłem się dcozekać na 3 sezon, zacząłem ściągać go (dzięki czemu trafiłem na to forum).

Henioo

Nie wiem czy pisałem w tym temacie ale napiszę i tak.

No więc pamiętam, że TVP ładnie reklamowało LOSTA, ale jakoś nie chciałem oglądac, wtedy nie wiedziałem co to Amerykański serial. Razz

Myślałem, że jakieś gówno. Razz

No więc gdy była premiera to grałem na kompie, już nie pamietam w co, rodzicie mieli głośno telewizor i słyszałem kilka strzałów z pistoletu, zaciekawiony co za film oglądają poszedłem zobaczyc. Wchodzę a tam jakiś gościu strzela do... niedźwiedzia polarnego w dżungli... Razz

Więc przysiadłem i oglądam. Za chwilę się okazało, że była tam jakaś francuska od 16 lat i COŚ ich zabiło. Razz

Dowiedziałem się od mamy, ze to był drugi odcinek serialu, ale mnie ta scena tak wciągnęła że zacząłem oglądac. Miałem niefart pójśc do szpitala w czwartek (w czwartki był LOST) na usunięcie trzeciego migdałka. Był odcinek to o Locke'u i okazało się, że on był na wózku... Razz

Dałem wtedy 2 zeta na 2 godziny oglądania a potem już co tydzień na TVP. 1 i 2 odcinek w całości obejrzałem dopiero chyba rok później a za sprawą magicznego RMVB 2 sezon ściągnałem z tego forum. Razz

Serial zaczął oglądac mój brat młodszy, mama i tata, ale tata już dawno przestał i widział jak oglądamy "The Economist" i akurat była scena, gdy Elsa strzela do Sayida, a za chwilę on zdrów jak ryba idzie w dżungli. Komentarz mojego taty: "Poje**ne" - i wyszedł z pokoju. xD

Anonim

Hehe, u mnie w domu LOST-a ogląda tylko moja mama. Kiedy w odcinku 04x10 Jack i Kate pierwszy raz się całują, powiedział "EJ! Co to ma być? A gdzie jest Sawyer?!"
Hehe.
Jest fanką Forda i Hurley'a Wink

Smutek

Ja słyszałem co nieco o Lost długo zanim zacząłem oglądać. Gdzieś tak w 2006 roku w zimie byłem w sanatorium pewnym i tam co czwartek wszystko zamierało, było pusto - lwia część "kuracjuszy" siedziała przed telewizorami. Zastanawiające było, to że wszyscy sprawiali wrażenie, że to coś w tv jest niewyobrażalnie ważne. Jeszcze nigdy nie widziałem fascynacji czymś na tak szeroką skalę, autentycznie czwartkowe wieczory przyciągały tam więcej osób niż mecze reprezentacji polski w piłce nożnej.
Mimo wszystko nie byłem zainteresowany, miałem jakieś złe wspomnienia z innego serialu o przetrwaniu "Rozbitkowie" chyba się nazywał - strasznie słaby. Szkoda...

Potem nastąpiła długa przerwa, w czasie której co jakiś czas dochodziły mnie słuchy o "fajnym serialu w telewizji". Ale dopiero gdzieś tak w pierwszej połowie lipca, kiedy byłem na działce, natrafiłem na jakiś serial. Miałem tam wtedy telewizor około 14 albo 15 cali, do tego śnieżyło niewyobrażalnie a mimo to zacząłem oglądać pobieżnie z braku laku. Następnie odwiedził mnie znajomy i pewnego wieczoru kiedy włączyłem telewizor na "rozbitków czy jakoś tak", powiedział mi, że kojarzy serial i ponoć fantastyczny. On często bywa krytyczny więc taka ocena była zachęcająca.

Pamiętam to był wtedy 5 lub 6 odcinek 1. sezonu na TVP1 - powtórki. Po prostu po jednym odcinku obejrzanym z większą uwagą i się Zainteresowałem. Oglądałem każdy odcinek wakacyjnej powtórki 1. sezonu, (nie była to pozycja obowiązkowa, ale fajnie się oglądało) chyba aż do Numbers (1x18) (Boże! końcówka mnie zmiażdżyła, najazd kamery na liczby wyryte na bunkrze stały się powodem mych pierwszych, niestety wtedy jeszcze jedynych, rozważań na temat serialu), bo inny znajomy, tym razem u mojej babci powiedział mi, że to koniec sezonu, że niby znalezienie bunkra to koniec serii etc - uwierzyłem, miałem wiele innych równie ciekawych zajęć.

Po wakacjach we wrześniu uświadomiłem sobie że jednak 1. sezon "Zagubionych" miał więcej odcinków. Jednak mniej więcej jakoś tam dowiedziałem się, że weszli do bunkra i mimo przeoczenia 1. odcinku drugiego sezonu, od 2. postanowiłem zacząć regularne coczwartkowe seanse. Udało mi się, jednak nie porwało mnie jeszcze tak jak innych po takim czasie, widocznie jestem b. wymagający. Oglądałem i zapominałem aż do następnego tygodnia. Fascynacja rodziła się aż od lipca powoli, krok po kroku, odcinek po odcinku pochłaniałem się coraz bardziej, poznawałem bohaterów, fabułę uzupełniałem luki w znajomości wydarzeń wcześniejszych.

Prawdziwy przełom nastąpił w okolicach finału. Od owego czwartkowego poranka rozmyślałem jak też to może wyglądać (nie widziałem finału 1. sezonu). Przed tym finalem uświadomiłem sobie, że ten serial stał się dla mnie cotygodniowym misterium, niezwykle ważnym wydarzeniem. Bylem zdenerwowany i zniecierpliwiony.

Odcinek (a w zasadzie 2 - finałowe) zachwycił. Od początku do końca rządził, a po seansie poczułem się prawdziwie rozerwany na strzępy, zmiażdżony i wdeptany w ziemię. Pamiętam, że liczyłem, że 3. sezon (Po prostu byłem pewny, że jest/będzie. Musiał być!) będzie wkrótce, za miesiąc, może dwa. Jak wielkie było me rozczarowanie gdy dowiedziałem że przyjdzie mi czekać, aż do następnego roku szkolnego. Ale cóż jak mus to mus, tedy nie przyszło mi nawet na myśl ściągać przez internet - zrobiłem sobie odwyk od zasysania.

Wszystko wróciło do normy i zapomniałem o serialu w oczekiwaniach, aż do przełomu lutego / marca. Wtedy zainteresowałem się czy w USA jest już może 3. sezon. Jakie było me wielki zaskoczenie gdy na jakimś małym forum serialowym przeczytałem, że dostępny jest do ściągnięcia odcinek 9 lub 8 (nie pamiętam dokładnie). Wtedy wymyśliłem sobie, że może ściągnę 3x01 z torrentów, tak sobie, żeby zobaczyć, na pewno nie będę ściągał i oglądał następnych... poczekam sobie... Smile

Z torrentów coś się popsuło więc szukałem innych źródeł. Tak też dzięki Lost odnalazłem kolejną fantastyczną rzecz: rapidshare'a. Oczywiście po ściągnięciu pierwszego epizodu, nawet nie pamiętam kiedy zacząłem szukać linków do następnych. Boże, ile było szukania, wszystkie linki wygasły od jesieni. Lecz udało się. Zacząłem zasysać po kilka odcinków dziennie (oczywiście na początek avi), szybko udało mi się nadrobić. Na 3x10 już czekałem kilka dni.

To był mój pierwszy taki prawdziwy tydzień (ok.) oczekiwania, taki wielki, fanowski, wspaniały!

Każdy odcinek 3. sezonu oczarowywał mnie. Po prostu kwintesencja obłędności i ideału. Kilka odcinków źle mi się wyświetlało - problemy z kodekami, ponad to nie mogłem już czekać tych dodatkowych 2. godzin niezbędnych na nabycie odcinka (w avi) na moim łączu. Od 3x13 zacząłem ściągać w rmvb: szybko, mała różnica (wtedy...) i względny brak problemów z wyświetlaniem (też wtedy...). Pozyskiwałem odcinki w rmvb aż do finału 3. sezonu.

O Jezzzuuuu! ale mnie ten finał zachwycił, po prostu coś niespotykanego dla mnie, nigdy wcześniej w życiu czegoś takiego nie doznałem dzięki telewizji (kilka książek może się równać, a może i przewyższać...). Wtedy 9 miesięczny hiatus, ponad 250 dni oczekiwania, co raz to dłużej, za jakie grzechy? W wakacje umilałem sobie czas (a w zasadzie kilka dni, przez częstotliwość oglądania) 2. sezonem Prisona (trzeba przyznać, że oglądany hurtowo prawdziwie miażdży), lecz to nie to samo. Wtedy zacząłem oglądać zaległe odcinki 1. sezonu, 2im i 3im także nie gardziłem (i to ile razy). Zacząłem czytywać serwisy, pisać co nieco na forach, w tym na tym.

Doczekałem 4. sezonu (zasysam znów w avi Very Happy

), teraz już właściwe jestem/jesteśmy po. Przede mną mój 3. już w-y-cz-e-k-i-w-a-n-y finał. Lost to prawdopodobnie najlepsza rzecz jaka mnie w życiu spotkała w telewizji do tej pory. To nie tylko serial, to po prostu ogromna, fascynująca opowieść. Cóż za radość, że odkryłem ten serial!

Wiem, że się obrzydliwie rozpisałem, strasznie rozlazłe wypociny, ale cóż mam innego do roboty w poniedziałkowy późny wieczór / noc? Ponad to Ten Serial na to zasługuje.

Aniunitka

Ja uwielbiam wszystkie filmy o każdego typu rozbitkach. Zaczynało się podobne jak Survivors. A tu taka niespodzianka...

offca

Smutek ty to lubisz eseje pisać Razz

U mnie było tak, uczylam się do jakiegoś koła, leciał spbie AXN i leciał sobie LOST. Pierwszy odcinek, więc przeszedl bez echa, ale po 2-3 zaczęłam już ten serial oglądać naprawdę i się wciągnęłam. Ale nie to,że maniak jestem Razz

Kacpik

Ooo.. myślałem, że wypowiadałem się w tym temacie, a jednak nie Smile

A więc trzeba nadrobić.

Koledzy powiedzieli mi, że leci nowy serial na TVP1, jacyś "Zaginieni" (jak oni to wtedy powiedzieli Laughing

) i, że może być fajne. Zobaczyłem reklamę i rzeczywiście mnie zaciekawiła. Postanowiłem, że obejrzę 1 i 2 odcinek. Po obejrzeniu co czwartek czekałem na następną dawkę Losta, bo tak mnie wciągnęło, że bez przerwy snułem teorie, co będzie w następnym odcinku. Drugi sezon również obejrzałem na TVP, ale trzeci już ściągałem z internetu. I w czasie trzeciego sezonu zarejestrowałem się na tym forum, bo pomyślałem, że fajnie będzie sobie porozmawiać o ulubionym serialu w sieci. Aktualnie dalej piszę na tym forum (to raczej wiecie Very Happy

)i co tydzień czekam, aż zobaczę następny odcinek IV sezonu. Taka jest moja przygoda z tym serialem Razz

irk

Jak rozpoczęła się moja przygoda z Lost?

Całkowicie przypadkiem.
Rozpocząłem od obejrzenia 1 odcinka na tvp. Pamiętam, że chciałem oglądać coś innego, ale mój tata zaproponował żeby obejrzeć "Zagubionych". Podeszłem do tego dość sceptycznie. Myślałem że serial ten będzie to po prostu walką o przetrwanie w dżungli. Pamiętam że bardzo wciągneły mnie retrospekcje i historie w nich opowiadane, że każdy z rozbitków ma swoją tajemnicę.

Lost wciągnął mnie chyba od porwania Claire (A kto to jest ten Ethan?). A jeszcze bardziej po scenie z włazem, gdy zapala się światło. Również zgodzę się z poprzednikami, że odcinek Numbers robił wtedy duże wrażenie.

Mój brat w 1 sezonie nie dał się do niego przekonać. Dopiero drugi obejrzał ze mną. Przyniosłem wtedy dysk z całym sezonem od kolegi - wtedy był to prawdziwy skarb Very Happy

Dobos

Ja stałem się fanem Zagubionych dzięki TVP chociaż na początku miałem negatywny stosunek do tego tytułu. Ogólnie seriali nie trawiłem. Leciało pełno spotów reklamowych że jakiś super serial będzie w tv to obejrzałem 2 pierwsze odcinki i zawiodłem się, w ogole mi się nie spodobał. Za tydzień obejrzałem jeszcze 3 i 4 i stwierdziłem że to zupełnie nie dla mnie. Masa kumpli to oglądała i namawiali mnie że warto się przekonać ale gdy zaczynałem oglądać to strasznie mnie nudziło.
TVP pół roku po zakończeniu emisji zaczęła powtarzać pierwszą serię. W ogole już nie brałem pod uwage by to oglądać ale jakoś przypadkiem pykając po kanałach zatrzymałem się na Lostach, pamiętam że była to końcówka odcinka 10 gdzie Hurley mówi że nie są sami na wyspie. Zaintrygowało mnie to i obejrzałem odcinek 11 który był zaraz potem. Zaciekawiło mnie. Tydzień po tym leciały aż 3 odcinki i obejrzałem wszystkie. Stałem się fanem serialu po odcinku 15, akcja była tak ciekawa że miałem problem usiedzieć przed tv, do tego bardzo trafiły do mnie retrospekcje Charliego, wydał się tak ludzką postacią i całkowicie zrozumiałem czemu zabił Ethana. No i stało się, zacząłem wyczekiwać do każdego czwartku. Odcinki 18 i 20 mnie zmiażdżyły.
Jak zaczął lecieć drugi sezon to po obejrzeniu drugiego odcinka nie wytrzymałem i pozyczyłem od kumpla ripy z AXN i obejrzałem w kilka dni. Pamiętam że jak skończyłem to w stanach akurat zaczął lecieć 3 sezon i zacząłem co tydzień ściągać odcinek. Zakończenie odcinka 3x06 mnie zmasakrowało i pamiętam jak się męczyłem czekając 4 miechy Razz

Od odcinka 7 stałem się już mega-fanem którym jestem do dzisiaj Smile

hellboy

kiedyś przez przypadek włączyłem tvp1 i widziałem jak wtedy Kate z Sawyerem do wodospadu nurkowali zobaczyłem w gazetę jakiś serial lost e myślę że badziewie dopiero potem gdy był już chyba 1x15 wciągnął mnie ten serial i jak była finał 1 sezonu (neta nie miałem) to później ciągle w gazetę patrzyłem na axn i tam trochę odcinek był napisany no się wciągnąłem czekałem dopiero do transmisji tvp1 dopiero neta miałem w 3 sezonie to pobrałem no i do dziś pobieram ;]

Soiree

Ja także początkowo nie zainteresowałam się Lostem, seriale amerykańskie dla mnie nie istniały. Jednak gdy moja przyjaciółka zaczęła mi opowiadać o serialu, stawałam się nim coraz bardziej zafascynowana aż w czwartek obejrzałam. Jeszcze pamiętam ja żyłam od czwartku do czwartku (leciał wtedy sezon drugi). Gdy rodzicie podłączyli mi internet pościągałam odcinki, które przegapiłam Smile

Teraz nie wyobrażam sobie życia bez Zagubionych (o czym boleśnie przekonali się moi rodzice Very Happy

)

burza

ja zacząłem oglądać mniej więcej w środku 1 sezonu gdy pierwszy raz leciał w TV, wciągneło mnie to, opowiedziałem o tym serialu bratu i później poszło to lawinowo, oglądam każdy odcinek po kilka razy(ale nie odrazu, tylko po jakimś czasie:P)